วันก่อนไปนั่งคุยกับผู้ชายคนนึง อายุคงพอๆกับพ่อเรา เป็นคนรู้จักของแฟนอีกที นั่งคุยกันไปสัพเพเหระ จนเค้าถามว่า ย้ายมาปากช่องเป็นยังไง เราก็บอกว่า ดีค่ะ เรื่อยๆ คนเยอะ แต่ไม่วุ่นวาย เค้าก็เลยถามว่า แล้วจะได้ย้ายเ้ข้ามาในโคราชมั้ย เราตอบไปว่า คงยาก เพราะใครๆก็อยากเข้ามา แต่ไม่เป็นไร เดี๋ยวไปหาสอบที่อื่นดู ปปส. ก็กำลังเปิดสอบ อยู่ใกล้บ้านด้วย แค่ 10 โล เอง ต้องพยายามหน่อย เค้าก็ถามวันเืดือนปีเกิด นั่งนับนิ้วอยู่พักนึง แล้วพูดขึ้นว่า ไม่ได้หรอก ถ้าไม่รู้จักผู้ใหญ่ก็ไม่ได้ ดวงเรามันตกนิ้ว...(อะไรซักอย่าง ไม่นิ้วนางก็นิ้วก้อย) เค้าูพูดต่อ ลำบาก มีแต่สมอง แต่ไม่ก้าวหน้า ถ้าอยากก้าวหน้าต้องเข้ามาผู้ใหญ่ รู้จักใครมั้ย เราก็ว่าไม่ค่ะ หนูก็ไปของหนูแบบนี้แหละ ไม่เคยเข้าหาใคร ไม่เคยรู้จัก ได้ก็คือได้ ไม่ได้ก็หาทางอื่น เค้าพูดว่า ไม่เห็นยากเลย งั้นก็จ่ายเงินซิ ในหลวงน่ะ ใครๆก็รัก
ทำไมต้องดึงคนที่สูงที่สุด ลงมาอยู่กับสิ่งที่ต่ำที่สุด
โกรธนะ โมโหมากด้วย พูดไม่ออกเลย